X-Treme ToerTeam Goes: Strandtourtocht Zeeland

8 december, een mooie dag om alle banketstaaf en chocoladeletters en weer eens af te rijden door 45 km. over het strand te rijden met de MTB. Zondagmorgen met zes Gb’s vertrokken; Ad spelier, Michel de Keyzer, Jaap Nieuwenhuize, Matthijs Bordui, Martjan Goud en ikzelf.

Allemaal de ballonbanden er onder van 2.35 breed behalve Ad die noodgedwongen voor een fijn genopt bandje moest kiezen omdat hij zijn strandbanden er niet opgeplakt kreeg. Achteraf bleek dat de man met de noppen ook de man van de dag was want hij was van de kop af te krijgen!
Na inschrijven en een bakkie koffie moest er bij vertrek al beslist worden wie er wat zou schrijven dus dat heb ik maar op mij genomen omdat ik er even niet bij geweest ben.
De start viel om 11:00 dus dat was lekker laat en dus tijd genoeg voor ongein over kleding, flauwe moppen, materiaalpraatjes en smeermiddel van NASA) en heren ik heb van niemand zijn ketting horen kraken dus t was goed spulleke.

We besloten om bij elkaar te blijven zoals echte GB’s dat bij toeren ook doen. De start was wat warrig en al snel waren we elkaar – op zoek naar het hardste stukkie strand- kwijt,…. Het ging lekker snel en al snel reden we met een aantal GB’s op kop maar voelden we ook al aan dat we dat niet heel lang moesten doen… en kwamen ook tot de ontdekking dat we twee GB’s misten.

We lieten ons afzakken uit deze groep en vonden elkaar weer en voerden samen de tweede groep aan. De wind op kop kracht 4 a 5 bleef maar tegen staan en wie kop kon rijden reed kop en wie dat niet kon bleef lekker in de beschutting zitten. Helaas hadden een kleine 25 ‘profiteurs’ in onze GB wielen hangen,… af en toe was er eentje die meedraaide in de kop maar dat was dan ook alle hulp die we kregen. De dijk op bij Schouwen leek een eeuwigheid te duren maar eenmaal daar bovenop mochten we van de kering met zijn asfalt en halve wind genieten.
Op Neeltje Jans was de ravataillering waar we even genoten van een reepje en een soepje. We lieten de profiteurs vertrekken en gingen daarna weer met zijn zessen rijden. Bij de Banjaard het s strand weer op was even lastig door de mulle duinen en toen we daar doorheen waren voelde ik toch wel dat het beste er bij mij vanaf was.
Het GB ploegentijdritteam reed stevig door en de kopbeurten werden steeds wat korter tot we de bewuste groep weer inhaalden,… En weer werden we gestoord in onze gesmeerde trein,.. Michel probeerde nog enige sturing te geven;” Vee meer ne lienks mot jie riejen….” maar dat mocht niet baten, zelfs het kort op de waterlijn rijden hielp niet om ze te laten besluiten te lossen.

Na twee uurtjes onderweg te zijn was mijn brandstof aardig op en op het moment dat ik wilde eten zat ik weer op de wind. Op dat moment kozen Jaap en Ad voor de hoge kant van het strand en de rest de waterlijn. Jammer want als we daar met z’n zessen hadden gezeten waren we iedereen kwijt geweest. Dit tweetal maakte snel meer meters en zij waren los, de andere GB’s hebben toen toch maar even een reepje gepakt en de nodige energie losgemaakt door middel van wat schuine humor en een praatje met de zeehondenopvang.

Toen bij ons de brandstof er weer in zat en we twee paalhoofden verder waren kwamen Ad en Jaap ons weer tegemoet rijden en we vervolgden onze toertocht door een steeds kouder wordende Sahara. De toren van Domburg kwam in het zicht en dat gaf weer moed voor de een en frustratie voor de ander. Van voorin naar achteraan we haalden elkaar er wel doorheen en we verzamelden weer op het asfalt om daarna met uiteraard kopwind naar de finish te rijden waar we werden opgewacht door een welkomstcomité van  GB vrouwen, vriendinnen en kinders. Iedereen was wel een beetje op maar zeer voldaan van deze mooie tocht. Na omkleden nog even wat gedronken met zijn allen en daarna huiswaarts gegaan.

Dank mannen en organisatie het was weer geweeeeeeldig!

Kasteelheer.