X-Treme Toerteam Goes: “Rondje Oosterschelde”

GOES De ‘whatsapp’ van Mathijs om ’n rondje Oosterschelde te doen klonk mij als muziek in de oren. Voor de tweede keer in 2014 zou ik ’n stukje gaan fietsen met de Golden Boys. Ondanks de trainingen ter voorbereiding op de kustmarathon kan ik het niet laten om af en toe met de leukste club van Zeeland te gaan toeren.

Mijn hardtail van de Tacx afgeplukt en achterwiel en ketting verwisseld. Voldoende lucht in de bandjes, spulletjes klaargelegd, nog een keertje de weersverwachting bekeken en daarna heerlijk slapen.

Zondagmorgen; het zonnetje schijnt, het wordt een mooie dag. Ik voel het gewoon. Bij Fitland XL staan omstreeks 9:00 uur tien Golden Boys klaar voor een mooie duurtraining. Ad, Rob, Piet, Peter K., Mathijs, Philip, Michel, Eelco M., Jaap en ondergetekende gaan er ongetwijfeld iets moois van maken.

Langs het kanaal richting Wilhelminadorp en vervolgens richting Kortgene. Ondanks het lopen van gisteren voel ik me prima. Licht verzetje en lekker malen met die pedalen.

Kamperland door en net voordat we de Oosterscheldekering opdraaien klinkt er een ‘pang’ en lijkt m’n voorwiel los te zitten. Na inspectie door Ad en Eelco M. blijkt er een spaak met spaaknippel en al losgekomen te zijn van mijn velg. Met ’n lichte slag in m’n voorwiel kunnen we onze tocht voortzetten. De gang zit er goed in en het is weer ouderwets gezellig. Net na Neeltje Jans staat een kudde fotografen. Uiteraard zijn ze direct in de ban van onze prachtige outfits, fietsen, soepele tred en niet te vergeten; onze prachtige afgetrainde lijven. Wij zijn erg benieuwd in welke vooraanstaande glossy’s wij uiteindelijk terug te zien zijn.

Na de kering direct naar rechts en daarna nogmaals scherp rechts om uiteindelijk buitendijks op het fietspad verder te rijden richting de Heerenkeet. Windje heerlijk in de rug en ’n zonnetje erbij. Desondanks is het toch iets kouder dan in Sochi. Ik ben toch wel jaloers op de heren die voor het comfortabel zittende Golden Boys winterjack gekozen hebben. Zeker wanneer een oesterschelp mijn achterband perforeert en we vol in de wind ’n bandje moeten wisselen. Dankzij de hulp van Jaap, Eelco M. (is en blijft toch onze techneut) en Peter K. kunnen we redelijk snel weer op pad. Ondanks het driftige pompen heb ik het toch niet echt warm meer. Ik hoop bij de Heerenkeet weer een beetje op te kunnen warmen. Dit blijkt ijdele hoop aangezien ik nog geen kilometer later ook mijn voorband lek rijd. Bad Karma? Is dit mijn straf omdat ik niet vaak genoeg meefiets? Gelukkig neem ik altijd twee binnenbandjes mee.

Ik hoop nu niet voor nog meer oponthoud te zorgen want ik ben niet de enige die hier af staat te koelen. De Heerenkeet is gelukkig niet heel ver meer. De koffie, appeltaart en arretjescake gaan er goed in. Ik had graag nog even willen blijven zitten, maar sommige Golden Boys zijn vandaag echt niet te houden. Het gas gaat er gelijk weer op en mijn teller zegt dat mijn hartslag wel erg hard omhoog gaat. Het zal de leeftijd wel zijn, maar na een stop heb ik altijd even de tijd nodig om weer op gang tekomen. Helaas komt het hierna niet meer goed met de benen en ben ik het vijfde wiel aan de wagen geworden. Op de Zeelandbrug kan ik nog wel meedraaien in de waaier (voor zover we hier van een waaier kunnen spreken), maar na de Zeelandbrug  is het helemaal op.

Wanneer de heren richting Wilhelminadorp fietsen richting het beginpunt van onze mooie tocht, haak ik af en rijd rechtdoor. Nou ja, rechtdoor… Terwijl ik de teller niet meer boven de twintig krijg denk ik dat de 1500 meter voor de dames een heel mooi excuus gaat zijn om vanmiddag niet meer van de bank te komen. Bedankt voor de goede zorgen en tot een volgende keer, liefst met een windkrachtje of drie minder of lekker in de bossen.  Ik had het voor geen goud willen missen!

Groeten,

Eelco van Eijkeren