X-Treme ATB Toerteam Goes: De kop is er af

GOES Dinsdagavond 7 april om half zeven staan er voor de eerste tocht van het seizoen 12 X-Tremisten klaar bij Fitland XL. Het zijn: Rob, Ad, Mattijs, Jaap, Peter Ku, Ko, Andries, Henk, Piet, Mark en onze twee herintreders Peter Kodde en Jan de Bart. Na een winter vol met spinninglessen is het nu wel weer eens tijd voor een normaal rondje door de natuur.

 

Als een stel wilde koeien die voor het eerst weer in de wei mogen vliegen we weg. Eindelijk! En qua weer treffen we het ook nog. Een beetje fris maar zonnig en droog.

Mattijs is vandaag onze koerskapitein en wil via allerlei onverharde paadjes naar Stelleplas, maar hij weet nog niet precies over welke paadjes hij richting Stelleplas wil rijden. Ik stel voor om via de planke tent naar Eindewege te gaan. Is goed zegt Mattijs en rijdt vervolgens een andere richting op.

Ok, wordt het zo’n avond, we gaan elkaar lekker dwars liggen, het wordt weer lachen, gieren brullen. Ondanks alle dwarsliggerij komen we toch bij Stelleplas uit waar we onze technische skills weer een beetje kunnen bijschaven, want op zo’n spinning fiets kun je alleen maar hard trappen zonder dat je een bocht door komt.

Tijdens ons rondje door de bosjes komen we nog een onschuldig uitziend hondje tegen met vlak daar achter zijn niet zo vriendelijk uitziende baas. Volgens mij moest hij van zijn ( waarschijnlijk ook niet zo vriendelijk uitziende vrouw ) dat hondje uitlaten en ging hij zijn chagrijn maar op ons botvieren met vloeken en tieren.

Je komt daar bij Stelleplas ook van alles tegen. Eerst zit er zo’n Joodse groep die niet van de camping af wil en de andere keer kom je er deze niet zo vriendelijk uitziende malloot tegen. Maar goed, wij zijn niet bang, want wij zijn toch met meer (helden).

Via allerlei paadjes gaan we nu richting de Zwaakse Weel en ‘s Gravenpolder.

Op een gegeven moment rijden we onderlangs de Lenshoekdijk waar ik door Rob en Mattijs tot vervelens toe gesommeerd wordt om op het eind van de dijk rechts naar boven te rijden. Op mijn vraag waarom dat was, kreeg ik als antwoord dat ze dachten dat ik links af wilde gaan.

Zou ik de weg niet meer weten of zo?

Is mijn bijnaam niet Piet Padje?

 

En luisteren kunnen ze ook niet, want als ik zeg “hier links naar beneden” gaan ze rechtdoor naar beneden. Fijne collega fietsers zijn dat waar je mee op pad gaat.

Maar goed, via het Abbekinderse bos zijn we toch weer zonder al te veel strubbelingen in Goes aangekomen. Het was al met al weer een ouderwets gezellig tochtje. Er wordt bij tijd en wijle behoorlijk hard gereden, maar het slap ouwehoeren en lekker lomp doen tegen elkaar wordt zeker niet vergeten.

Als je door het lezen over onze belevenissen denkt van daar wil ik wel een keer bij zijn, schroom dan niet en sluit je bij ons een keertje aan. Misschien bevalt het je dan wel zo goed, dat wij niet meer van je af komen.

Informatie bij de Coördinator van het X-Treme ATB ToerTeam Goes.

 

Groet,

Piet Padje