Toerteam: “t’ Ventiel van Rob / SHIT-rit”

Zondagmorgen toeren in de buurt, het is wat nat maar goed het zou droog blijven en dat is altijd prettig. Rob haalt mij even op en we rijden naar Fitland toe waar we Maurice en Henk al zien staan bij de ingang. De rest van de Golden Boys staat al voor de ingang als renpaarden te briesen.

Het plan was om de route van de gemeente Borsele te rijden vanuit de GPS die op de John Deere gemonteerd was op verzoek van de Graaf. Maar de Graaf is er niet… We wagen er een telefoontje aan, maar geen gehoor. Uiteraard laten we een luidruchtige en humoristische boodschap achter. We gaan naar Stelleplas om daar de route op te pikken, binnendoor via s’ Heer Arendskerke en jawel de eerste lekke band! Rob heeft een afloper aan de voorkant (in België is dat kwalijker denk ik,……).
We pakken de bike op en het voorwiel ligt er zo uit. Een dikke doorn plukken we eruit en dat was de veroorzaker. Bandje erin en rammelen maar met die pomp, zodat de band weer snel gevuld is. Pomp er af en PFFFFFfffffft,…. band leeg! Het is een uitneembaar ventiel,…. die nu in de pomp zit,…alles weer in elkaar gezet, pompen en,… PFFFFffffftttt weer er af. Balen is dat en de grappen zijn er natuurlijk om ons warm te houden. Na even wat gesleutel met een tooltje blijft de hele handel zitten en rijden we verder.

Bij de start van het parcours pakken we de route uit de GPS op en rijden we snel onverhard door de polders waar de klei lekker glad en diep is. Heerlijk is dat voor Zeeuwse kleibikers! In een heel diep tractorspoor komen Rob en Maurice onbedoeld met elkaar in botsing waarbij Maurice weer een perfecte judorol maakt. Na de boom-kop-actie van de week ervoor staan we er niet meer van te kijken. Het is een soort van freestyle biken!

Bij Nisse rijden we langs de schaapskooi en daarna de grinddreven die daar achter liggen. Het tempo zit er lekker in maar we rijden ook alweer meer dan een uur …, een plas en eetpauze is gewenst. We stoppen en zien nog net een blonde dame met een heeeeele grote Herdershond weglopen waar Eelco van Eykeren nog een mooie opmerking over maakt. Iets in de zin van die heeft die herder eens flink uit z’n heupen laten hoesten,… Terwijl hij naar een boom loopt om de afgewerkte sportdrank uit zijn blaas te lozen voelt zijn linkervoet toch iets zwaarder aan dan normaal (?)! U kunt het al raden … het eindproduct van de herder zijn bonzo-brokjes hangt nu onder de schoen en overschoen van Eelco! En poep is altijd lachen dus dat doen we dan ook!

Na deze shit-grap rijden we door maar realiseren ons ook dat het alweer eens tijd is om huiswaarts te keren. GPS uit en richting afspuitplaats over het asfalt dan maar. Matthijs (binnenkort Blue-Boy genoemd na het pimpen van zijn nieuwe koga) legt ons een dik 30 gemiddeld op en dat met een dikke knieblessure. Ik ga er naast rijden en als we dan een minuutje of vijf lekker gas aan het geven zijn maakt Rob de opmerking “Nee lekker jongens jullie moeten noch maar eens een keer ECHT geblesseerd raken.” Hij heeft wel gelijk maar als het lekker gaat dan ga je gewoon en verbijt je de pijn wel die je later toch weer krijgt als je jezelf rust gunt. We rijden onze alu en carbon-rossen de wasbox in en spuiten er op los. Vooral de poepschoen krijgt veel aandacht van het sop en terecht! We zeggen elkaar gedag en gaan naar huis voor de tweede helft van de zondag! Het was weer een lekker ritje, bedankt mannen.

Uw Kasteelheer.