Toerteam Schouwen: “Zandplateau de Brabantse Wal”

Tja, wat doe je nu op Moederdag 2011. Dan organiseert Ricky, als generaal van het TTS, de 1e special van het seizoen.
Een uitje naar Bergen op Zoom.

De cadeautjes van de kinderen liggen klaar, de ontbijtbordjes staan gereed en de rest van het gezin slaapt nog heerlijk. Ik heb de zaterdagavond alles wat aan moet en mee gaat al gereed gelegd en zelfs de mountainbike is al in de auto. Na een paar heerlijke boterhammen en een koud glas melk nog even langs het toilet en dan stap ik om half tien in de auto om vanuit Middelburg te vertrekken. De rest heeft afgesproken om gezamenlijk te vertrekken vanaf de inmiddels bekende locatie bij het Sportcentrum Westenschouwen aan de Daleboutsweg in Burgh-Haamstede.

Om kwart over tien arriveer ik bij Stay Okay in Bergen op Zoom.
Na het parkeren van de auto en het uitladen van de mountainbike zie ik een meisje lopen in X-Treme kleding. Dat ziet er bekend uit. Ik pak mijn fiets en op mijn gemakje fiets ik naar de twee heren en het meisje toe die een paar auto’s verderop geparkeerd staan. Het zijn Hans en zijn dochter Nikita en Jos. Na kennis gemaakt te hebben en een praatje over van alles en eigenlijk niets zien we de bus van Ricky aankomen rijden en daarachter de auto van Jan. Beide volgeladen met mountainbik(st)ers en de nodige mountainbikes.
Vandaag zijn paraat Peter (onze gids en leider van deze special), natuurlijk Ricky zelf, ook de vaste dames Tamara en Monique, evenals de altijd opgewekte jeugd vertegenwoordigd door Tom en Niek, onze vaste rots in de branding Jan en reeds eerder genoemde Jos, Hans en dochter Nikita.

We gaan vandaag dus op pad met 11 mannen en vrouwen die er ondanks de inmiddels al opgelopen temperatuur van 22 graden erg veel zin in hebben.
Peter vertelt ons dat we vandaag ongeveer 36 kilometer zullen rijden waarvan 99% onverhard … de makkelijke groene route (Boslust route) en de meer ervaren zwarte route (Bergse Heide route). Bij het noemen van de zwarte route komt er direct reactie uit de groep: “is dat hetzelfde als bij skiën?” Zo ongeveer wel ja, maar bij deze temperaturen gaan we het daar verder maar niet over hebben.

Oké we zitten op de fiets en de eerste meters rollen onder onze banden door.
Nee, hè na reeds 50 meter wordt er al gestopt. Dat beloofd niet veel goeds…
Oh, Peter legt even uit dat we de route volgen middels paaltjes met daarop het internationale mountainbike teken, driehoek met twee rondjes eronder, ook wel Bloso teken genoemd. Dit is toch wel belangrijke informatie natuurlijk en daarna gaan we dan toch echt op pad.
Peter voorop en de rest volgt prima, de route is prachtig door bos en over de heide.
Samen met Ricky rijd ik achteraan de groep als sluitpost als de eerste echte grote zandbak zich aandient. Ricky zet eens goed aan en ziet zichzelf al aan de andere kant, echter iets te enthousiast en daardoor maakt hij een prachtige snoekduik.
Snel weer op de fiets en we vervolgen onze route. Het gaat zeer voorspoedig en af en toe stoppen we even om wat ‘’tips en trics’’ van onze gids Peter aan te horen.
Het lijkt warempel wel of hij er echt verstand van heeft als iedereen hem aandachtig aankijkt en het even later ook allemaal in de praktijk probeert te brengen.

De groene route vervolgen we in een keurig tempo en de temperatuur blijft maar oplopen zowel buiten als binnen het lichaam. De nodige inname van vocht uit onze bidons is hard nodig en wordt dan ook veelvuldig ingenomen.

Inmiddels heb ik ook geleerd dat er mensen bij zijn die niet willen weten wat eraan komt van heuvels of dalen, ze worden liever verast zullen we maar zeggen.
Voor we het weten zijn we weer bij de auto en worden door Jan onze bidons met een ‘’goedje’’ uit een jerrycan bijgevuld. Wat zal er eigenlijk inzitten ? Nou ja we hebben vocht nodig dus we maken dankbaar gebruik van dit genereuze gebaar.

Na een korte rustpauze en wat grappen en grollen over en weer zijn we, volgens Peter, helemaal klaar voor de zwarte route. De groene route hebben we alleen gereden om op te warmen voor de zwarte is Peter zijn uitdagende tekst.
We gaan ervoor en na een korte verbindingroute langs spoor en hek worden de paden smaller, de bomen staan dichter bij de route en de takken tikken ons regelmatig op de helm. Dit is het echte werk zullen we maar zeggen.
De heuvels gaan op en af en er ligt hier door de droogte van de afgelopen periode wel heel veel zand. Het enige dat mist zijn de strandhuisjes anders zou je je echt aan de ‘’Costa del Brabant’’ wanen. Jan merkt op dat er toch wel niveau verschil aanwezig is tussen de mannen en vrouwen van vandaag. Het is hem namelijk opgevallen dat de één makkelijker naar boven loopt dan de ander…
De fietscomputer geeft aan dat we hier regelmatig stijgen en dalen rond 18% !
En als snel ligt er weer een grote zandbak op ons te wachten. Ricky voorop doorfietsend tot het einde, ik erachteraan en blijven fietsen en ook Jos komt helemaal door de grote zandbak heen. De rest doet het rustiger aan en loopt verder.
Na wederom een korte hoge klim een prachtige steile afdaling zien we voor ons een ansichtkaart. Wat is het hier mooi. Een uitgestrekt zandvlakte met bos en heide en zelfs een paard met wagen in de verte die door een waterpartij lopen op wat verkoeling te zoeken.

We stoppen even voor een versnapering en een paar slokken uit onze bidons die nu toch echt weer bijna leeg zijn. Snel ga ik in de schaduw van een paar bomen staan want de temperatuur op de fietscomputer stijgt naar 32 graden.
Voor de liefhebbers heeft Peter voor het laatste stukje nog wat heuvels en snelle stukken in petto, samen met Ricky, Jos en ook Tom sluit ik me graag aan en gaan we nog even ‘’knallen’’ en komen we op een aantal heuveltje zelfs helemaal los van de grond. De rest volgt het wat bredere en vlakkere pad richting de verbindingsroute.
Op de snelle asfalt weg trek ik nog een sprintje met Ricky maar die is toch echt de snelste van ons allemaal.
Terug bij de auto’s worden we door Jan voorzien van een heerlijke wafelkoek en koude sportdrank…HEERLIJK…

Peter bedankt voor de goede begeleiding en natuurlijk een ieder voor de geleverde prestaties en vooral gezelligheid. We hebben weer een hoop plezier beleefd.

BEDANKT

Jürgen Westerhof