Toerteam Goes: “Op zn Zeeuws”

Ofhelôpe zondag binne we mie een man of tiene ni den Ienkel bie krunihe efietst. Vanof de Zêêlandhallen binne we eest via ‘t spoortje ni ‘s Gravenpolder eree.

Achter ´sGravenpolder binne we een pad op ehee, dak ok we ´t Petertumelpad noeme. Dat komt omdat een jear of zesse elee op dat pad Peter Uson mie z´n fiets deur een gruppe ree en over de kop tumelden. Toen was nog êêl z´n schoere uut de komme etrokke. Van di de neam Petertumelpad.

Nea dit pad binne we butendieks ni Hans-West eree .Nea de sluzen hean we wee butendieks richting Krunihe. Via ’t ouwe veerplein “dat noe hlad vol ebouwd is mie hrote uzen” rieen we ni den Ienkel. Bie ’t bos anhekomme neemt Eelco de kop. Volhens um is ter een eele heuvelrug mie een pad erover. Volgens mien bint mea een pear diekjes mie een bitje struken en bomen en di een padje deur. Zo een padje éét in ’t Engels single track. En track is volhens mien een ofkorting van tracktor, ofwe een trekker. En lit noe net Eelco een trekker é. ‘Tis nog een John Deere ok. Ie was alleen verhete da z’n stuur breeër was dan z’n vorihe hosmaaier, zodat um nog a eens vast zat tussen twi bôômen.

Nea een poosje deur ’t bosje erree te én binne we richting Kapelle eree. Volgens Mattijs mot er bie Kapelle een kiwibôôgerd weze. ’T Schient dat die vent een ton subsidie ei ekrehe om Zeeuwse kiwi’s te telen. Op oanze vreahe of Mattijs ok een ton subsidie wou, zei um dat um die ton a o. Toen kreeg we oalemille wé een bitje spie neihingen. Mé hoed, we hea op zoek ni dien bôôgerd.

Ko, oanze appelboer uut Kapelle zou oans de weg wieze. Via een hospad komme we bie een voe oans een onbekend padje dat bienea bie ’t Kapelse bos uutkomt. Me hea êêst op zoek ni dien bôôgerd. Nea een kilometer of twee é me die bôôgerd evonde. Nah, dat viel ok tehen.
’T Leke wé een kerkof bie van die hrôôte oute kruzen der op. ’T Was nog net da ze der hin mens an ehangen é. Nea dit fiasco binne we mé via ’t Kapelse bos en ’t fietspad langs ’t spoor bie ’n rotgank nea Hoes terug eree.

“t was wee een rondje om nie te verheten.

Hroeten,

Piet