Fantastisch X-Treme jeugdkamp 12-plussers in Limburg

SITTARD (L) – Bij terugkomst op de parkeerplaats in Goes was de vermoeidheid goed van de gezichtjes af te lezen. De boys waren duidelijk toe aan hun eigen bedje. Na 3 dagen biken en rond stuiteren mag dat ook wel. We kijken terug op een weekend met fantastisch weer, een super groep en weer een geslaagd kamp. Op naar volgend jaar!

Net iets voor half 4 vertrokken er 3 auto’s en een grote bus, afgeladen met materialen en 16 gretige bikers, van de parkeerplaats bij de Fitland XL te Goes. De reis ging richting Limburg met als eindbestemming Sittard. Daar wachtte het indoor bikepark Wood15.

Onderweg op de ring van Antwerpen raakte ze elkaar kwijt in de file. Mark besloot Johan te bellen omdat hij zich een beetje zorgen maakte. Zijn bijrijders hadden namelijk zoveel zin om los te gaan op het baantje in Sittard dat ze bijna uit de auto stuiterden. Hij had daarom voor de zekerheid zijn centrale deurvergrendeling maar aangezet. Gelukkig verliep de rest van de reis goed en kwamen ze niet al te laat aan in Sittard.

Eenmaal aangekomen zaten de mannen snel op de fiets. Nog voordat iedereen omgekleed was lag Dies Moelker als met zijn neus tussen de foamkussens. De eerste 2 uur moest het baantje nog gedeeld worden met een ander kinderfeestje, maar na een paar goede pizza’s en Duitse frisdrank konden de jongens echt los.

De sprongen werden steeds hoger en de landingen kwamen steeds verder in de foampit, de wedstrijdjes op de pumptrack gingen steeds sneller en ook de flowlijn liep steeds beter. Iedereen had het enorm naar zijn zin. Zelfs de mannen van het bikepark genoten mee van het plezier en maakten geen haast om de boel te sluiten. Er werd afgesloten met een filmpje van de hele groep op de flowlijn, daarna werd er vertrokken naar de herberg in Brunssum.

Na het uitladen en verdelen van de kamers zou je verwachten dat de jongens, moe van het biken, snel hun bedje opzoeken. Helaas wisten ze de leiding nog lang wakker te houden.

De volgende ochtend stond er een groot ontbijtbuffet met lekkere broodjes en scrambled eggs klaar voor de mannen. Na een heerlijk ontbijtje was iedereen klaar voor een mooie route.

Er stonden vandaag een aantal lussen op het programma die samen een route van zo’n 70 km. vormen.

De eerste lus ging rond de Brunssummerheide. Daar wisselde mooie singletrails af met korte maar ook langere klimmetjes. Het grootste gedeelte ging door bos met een vaak zanderige ondergrond. De lus lag er snel bij en was misschien wel de mooiste van het weekend.

De tweede lus ging richting de Wilhelmina berg en de omliggende bossen. Daar wachtte een aantal flinke klimmen en mooie afdalingen. Vooral het stuk bij Landgraaf vonden de mannen mooi. De halfpipe afdaling werd zelfs 2x gereden want die moest natuurlijk ook op de film. Daarnaast bevatte de lus nog een wortel afdaling, een aantal mooie singletracks en een North Shore.

 

De derde lus ging door het stroomgebied van de Rode Beek, het Schutterspark en de Schinveldse bossen. Ook hier zaten een aantal gave singletracks in.

De laatste lus ligt tussen de tweede lus en de verbindingsroute richting Mechelen en Nuth-Voerendaal in. De lus ging door bossen gelegen in woonwijken en had een mooie flowtrail in het Imstenraderbos, verder zaten er nog een paar stevige klimmen in.

Uiteindelijk kwamen we weer terug in Brunssum bij de Herberg. Gelukkig had de familie Haijsma weer gezorgd voor brood en lekkernijen. Zo stonden er een paar dozen met muffins klaar en kon er gelijk aan het herstel gewerkt worden.

 

’s Avonds stonden er schnitzels en een potje voetbal van het Nederlands elftal op het programma.

Toen de jongens en de oudere leiding even later, moegestreden na een lange dag biken, naar bed gingen zijn de mannen nog even de stad in gegaan. Het was immers Oktoberfest en in Limburg is dat een aardig feestje.

De laatste ochtend brak aan. Waar de jongens gister nog moe waren en voor 12 in bed doken, waren ze er ’s ochtends als de kippen bij om de begeleiders wakker te maken. Vervolgens stond er weer een heerlijk ontbijtje klaar, waarna de auto’s ingeladen werden en werd vetrokken naar Vaals.

Na geparkeerd te hebben bij het 3 landenpunt moest er kort gefietst worden naar het bikepark. Daar lagen een aantal mooie lijnen die bijna allemaal goed te rijden waren.

 

Het begon al met een spectaculaire start op een hoge steile brug. Zo kon gelijk met veel snelheid aan de afdaling begonnen worden. De meeste lussen bestonden uit technische afdalingen met wortels en kleine jumps. Verder waren er nog een aantal flinke schansen.

Toen iedereen elke lijn ongeveer 1x had gedaan kwamen er jammer genoeg een aantal leden van de lokale vereniging. Ze vonden het niet zo fijn dat wij zonder te betalen gebruik maakten van hun baantje en vroegen ons om weg te gaan. Helaas, niets aan te doen.

Daarop zijn we richting Epen gereden om toch nog maar een route te pakken. De route had geen bijzondere singletracks maar wel een aantal mooie klimmen en afdalingen.

Eén klim vol met rotsen zal zeker niemand vergeten. Daar moest bij de meesten de piccolo toch even worden ingeschakeld.

Om niet te laat terug te komen werd besloten om na zo’n 20 km. terug te rijden over de weg. Nadat alle fietsen waren ingeladen werd de weg huiswaarts ingezet.

De meeste ouders zullen heerlijk rustig hebben kunnen genieten van hun zondagavond, want de mannen hadden weinig energie meer over na deze 3 dagen.

Als leiding kijken we weer terug op een geslaagd kamp. We willen alle deelnemers en ook de ouders bedanken voor hun bijdrage. Tot volgend jaar!